اختلال سلوک یک الگوی ثابت و تکراری از شکستن قوانین می باشد علائم اختلال یک شبه ظاهر نمی‌شوند بلکه بسیاری از علائم آن در طول زمان شکل گرفته‌اند و به الگوی مستمر نقض حقوق دیگران می‌انجامند. سن متوسط شروع اختلال سلوک در پسرها پایین‌تر از دختران است. پسرها اکثراً در فاصله سنی ۱۰ تا ۱۲ سالگی می‌توانند دچار این اختلال شوند در حالیکه دخترها قبل از اینکه دارای این ملاک‌ها شوند به سن ۱۴ تا ۱۶ سالگی رسیده‌اند.
رفتار پرخاشگرانه ضداجتماعی ممکن است به صورت قلدری، پرخاشگری جسمی و رفتار بی رحمانه نسبت به همسالان تظاهر کند. چنین کودکانی ممکن است متخاصم، بددهن، گستاخ و نافرمان بوده و نسبت به بزرگترها منفی کاری نشان دهند.
افراد پرخاشگر دچار اختلال سلوک به ویژه در موقعیت‌های مبهم به‌طور مکرر مقاصد دیگران را خصمانه تر و تهدید کننده تر از آنچه که هست، برداشت می‌کنند در نتیجه با پرخاشگری پاسخ می‌دهند و پرخاشگری خود را موجه و منطقی می‌دانند.
دروغ گویی مستمر، فرار مستمر از مدرسه و خرابکاری شایع است. در موارد شدید خرابکاری، دزدی و خشونت جسمی نیز دیده می‌شود. افکار و ژست‌های خودکشی در آن دسته از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک که در تعارض با همسالان، اعضای خانواده و قانون هستند و قادر به حل مسئله نیستند، شایع است
برخی کودکان که رفتارهای پرخاشگرانه دارند قادر به ایجاد دلبستگی اجتماعی نیستند که این ناتوانی به صورت اشکال در روابط با همسالان تظاهر میکند. این افراد برای این احساسات و امیال و رفاه دیگران اهمیتی قائل نیستند.اختلال سلوک مجموعه‌ای پایدار از رفتارهایی در کودک یا نوجوان است که به مرور زمان شکل می‌گیرد
جوانان باهر بیماری روانپزشکی نظیرPTSD، افسردگی ،دو قطبی یا شرایط ارگانیک نظیر یک اختلال تشنج، ضربه به سر یا اسکیزوفرنیا می توانند به طور مضاعف اختلال سلوک نیز بگیرد. شیوع اختلال سلوک در حدود ۵ درصد مردان در جمعیت عمومی است.
مجموعه ای از رفتارهای مستمر و مکررکه در آنها، حقوق اولیه دیگران،یا هنجارها یا قوانین اصلی و متناسب با سن فرد نقض می شوند، و این وضعیت را شرایط زیر نشان می دهند:
حداقل ۳ معیار از ۱۵ معیار زیر، از هر یک از ۴ طبقه زیر، در ۱۲ ماه گذشته وجود داشته اند و حداقل یکی از معیارها در ۶ ماه گذشته حضور داشته است:
A:
۱. فرد معمولا به دیگران زور می گوید و قلدری می کند و آنها را تهدید می کند.
۲. معمولا اولین نفری است که دعواهای فیزیکی را شروع می کند.
۳. برای آسیب رساندن به دیگران از یک وسیله خطرناک مثل چاقو، چوب، آجر و… استفاده می کند
۴.نسبت به مردم بیرحمی فیزیکی کرده است.
۵. نسبت به حیوانات بیرحمی فیزیکی کرده است.
۶. کسی را به زور مجبور به برقراری رابطه جنسی کرده است.
۷. هنگام سرقت،به دیگران را مورد حمله می کند.. (مثل کیف زنی، اخاذی، سرقت مسلحانه)
۸. عمدا و برای وارد کردن صدمات جدی، جایی یا چیزی را آتش زده است.
۹. عمدا اموال دیگران را تخریب کرده است. (بجز از طریق آتش زدن)
۱۰. با زور خانه یا ماشین کسی را سرقت می کند. (توجه: منظور از زور فقط نیروی فیزیکی نیست، تلاش و زحمت برای باز کردن قفل خانه مردم با سیم یا حتی شکستن آن در غیاب آنها نیز «به زور» محسوب می شود.)
۱۱. برای منافع مشخص دروغ می گوید و مقررات را زیرپا می گذارد
۱۲. بدون درگیر شدن با اشخاص دزدی می کند(مانند دزدی از مغازه، یادزدی بدون شکستن شیشه و وارد شدن به جایی)
۱۳. (قبل از سن ۱۳ سالگی) علیرغم مخالفت والدین تا دیر وقت به خانه باز نمی گردد یا اصلا نمی آید.
۱۴. حداقل دوبار شبانه از خانه فرار کرده است یا حداقل یک بار فرار کرده و برای مدت زیادی به خانه بر نگشته است.
۱۵. (قبل از سن ۱۳ سالگی) از مدرسه گریزان است.
B رفتار نامطلوب باعث می شود در عملکرد اجتماعی، تحصیلی یا شغلی فرد نقص شدید به وجود آید، طوری که از لحاظ بالینی معنادار محسوب می شود (نیاز به رسیدگی بالینی دارد)
C اگر فرد ۱۸ ساله یا بیشتر است، معیارهای اختلال شخصیت ضد اجتماعی نباید پر کند.
تحمل پایین ناامیدی ،پاسخ‌های تکانشی ،تحریک پذیری، انفجارات خلقی ،رفتار بی ملاحظه بدون در نظر گرفتن امنیت خودشان یا سلامت دیگران است.
اختلال سلوک اغلب همراه با شروع زودرس رفتار جنسی، مصرف مواد مخدر، مصرف الکل، درگیری در فعالیت‌های جستجوگرانه و خطرناک است
شیوع در طول زندگی اختلال سلوک با سن پایین تر، جنس مرد ،دستیابی به آموزش پایین ،مطلقه بودن والدین و سکونت شهری همراه است
پرخاشگری فیزیکی با افزایش سن ،کاهش پیدا میکند اما پرخاشگری پنهان شامل تقلب ، کردن دزدی از مغازه ها، دروغ گویی و دزدی با سن افزایش پیدا میکند.
در میان جوانان خانواده هایی که در فقر زندگی می کنند و وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین دارند شایع تر است.
پسرهای با اختلال رفتار تخریبی در به رمز درآوردن نشانه های اجتماعی و ایجاد پاسخ های بدون خشونت مشکل دارند، این پسرها معمولاً احساس اعتماد به نفس در ایجاد پاسخ های خشونت آمیز در خود می کند.
هم دخترها و هم پسر های مبتلا ، نقص همدردی احساسی کمتری در برابر دیگران نسبت به افراد غیر مبتلا دارند، نقص در همدردی ریسک خشونت را بالا میبرد.
سایر عوامل خطر برای اختلال سلوک عبارتند از بیکاری والدین، ابتلای یکی از والدین به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، تعویض مکرر سرپرستان کودک و بدرفتاری با او.
کودکانی که والدین پرخاشگر دارند و از سوی آنها مورد بدرفتاری فیزیکی قرار می گیرند، در بزرگسالی، به افرادی پرخاشگر تبدیل می شوند. علاوه بر بدرفتاری در کودکی، اختلال سلوک با محیط های خانوادگی نامنسجم، بدون اهداف تحصیلی و فرهنگی، پر از دعوا، و پر از استرس والدین نیز رابطه دارد. جالب اینجاست که بسیاری از ویژگی های خانوادگی، که به اختلال سلوک مربوط می شوند با فقر و محرومیت اجتماعی نیز ارتباط نزدیکی دارند.
افراد مبتلا به اختلال سلوک معمولا زیر ۱۸ سال دارند، و کسانی که بعد از ۱۸ سالگی مبتلا به این اختلال اعلام می شوند، بزرگسالانی هستند که شرایط ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را ندارند. به عبارت دیگر، چون معیارهای لازم برای اختلال شخصیت آنتی سوشال (ASPD ) را ندارند، تشخیص اختلال سلوک می گیرند. با این که اختلال سلوک، عملا در هر سنی تشخیص گذاری می شود هدف کلی از مطرح کردن آن؛ توصیف سندرم رفتاری در دوران کودکی است که پیش نیاز اختلال شخصیت آنتی سوشال در بزرگسالی است.
روان شناسان بالینی باید شرایط محیطی و اجتماعی ظهور رفتارهای اختلال سلوک را به حساب آورند. مثلا در بعضی مناطق فقیرنشین، رفتارهایی که ظاهرا ویژگی های رفتارهای اختلال سلوک را دارند، رفتارهای حمایتگرانه یا حراستی به حساب می آیند. یعنی فرد باید پرخاشگری کند تا بتواند امنیت خود را حفظ کند.مهاجرانی که از کشورهای دچارجنگ می آیند به داشتن این گونه رفتارها شهرت دارند زیرا این رفتارها برای بقا و زنده ماندن در آن کشورها لازم هستند.
بنابراین روان شناسان بالینی باید اطمینان حاصل کنند که تشخیص اختلال سلوک و رفتارهای مورد مشاهده، رفتارهای بیمارگون باشند نه واکنش در مقابل شرایط محیطی خاص.محیط خانوادگی و روابط والد_فرزند: مطالعات درباره ارثی بودن اختلال سلوک نشان می دهند که در این اختلال یک عامل ژنتیک وجود دارد، اما این را نیز نشان می دهند که عوامل محیطی مهم و بارزی نیز در آن تاثیر می گذارند. بدون شک یکی از مهم ترین عوامل، محیط خانوادگی و ماهیت رابطه والدین و فرزندان است.
شنبه الی چهارشنبه : ۱۶:۰۰ – ۲۰:۰۰ پنج‌شنبه: ۸:۰۰ – ۱۲:۰۰
۰۳۱۳۲۶۸۷۴۵۷ / ۰۹۱۳۸۷۶۲۷۱۰
اصفهان، خیابان بزرگمهر، حدفاصل خیابان رکن الدوله
چهار راه هشت بهشت، ساختمان آمیتیس، طبقه اول، واحد ۱۰۹
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به بس کلینیک است و کپی مطالب بدون ذکر منبع غیر قانونی می باشد.
