آنتی سایکوتیک های آتیپیک (Atypical Antipsychotics) یا آنتی سایکوتیکهای نسل دوم (second generation)هم معروفند، این داروها از دههی ۹۰ میلادی تولید شدهاند و جهت درمان بیماریهای روانی مانند اسکیزوفرنی اختلال دوقطبی یا به همراه داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی اساسی تجویز میشوند.
این داروها علاوه بر مسدود کردن گیرنده ی دوپامین(کاری که داروهای قدیمی انجام می دهند)،گیرنده ی سروتونین را هم بلوک می کنند و نسبت به داروهای کلاسیک و قدیمی(مانند هالوپریدول-پرفنازین-تری فلوپرازین) این برتری ها را دارند:
سایر عوارض جانبی آنتی سایکوتیکهای آتیپیک عبارتند از:سرگیجه، تاری دید، خشکی دهان، تشنج (به ندرت)، افزایش وزن، دیابت آرام بخش (به عنوان مثال، خواب آلودگی و خستگی) کاهش میل جنسی، تغییرات دوره قاعدگی و ترشحات پستان یا گالاکتوره، اثرات حرکتی (به عنوان مثال، لرزش، سفتی (در اثر انقباض عضلانی)، تحریک پذیری
داروی ریسپریدون از مهمترین داروهای ضد روان پریشی نسل دوم است که برای درمان اسکیزوفرنی در بزرگسالان و بیماری اوتیسم در کودکان کاربرد دارد.
داروی الانزاپین برای درمان و کاهش علائم در برخی اختلالات روانی شامل بیماری اسکیزوفرنی و بیماری دو قطبی مورد استفاده قرار میگیرد.
داروی آریپیپرازول نیز از داروهای ضد روان پریش نسل دوم برای درمان و کاهش علائم در بیماریهایی مثل اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی نوع یک و اختلالات طیف اوتیسم استفاده میشود. برای جلوگیری از تغییرات خلق و خو و ایجاد ثبات عاطفی نیز در برخی بیماران تجویز میگردد.
از مهمترین داروهی این دسته می توان به کلوزاپین اشاره کرد.که به طور مفصل در چندین مقاله به آن پرداخته ام